Από το 1978 στο συμπόσιο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδ/σου στη Ρόδο είχε εισηγηθεί τρόπους διάσωσης και αξιοποίησης των οικισμών του Ασφενδιού. Όμως στα μέσα της δεκαετίας του ’80 όταν είδε τα έρημα και μισογκρεμισμένα κτίσματα στους Χαϊχούτες άρχισε να τον τριβελίζει η ιδέα, πώς θα γινόταν να σωθεί ο Οικισμός από τη πλήρη καταστροφή που επιφέρει ο χρόνος, αλλά και να αναβιώσει.